رشته مهندسی مکانیک (رتبه قبولی، گرایش و دروس، بازار کار ایران و مهاجرت)

اول اینو بدون که رشته ی مهندسی مکانیک اصلا اون چیزی نیست که تو جامعه دارن راجبش فک میکنن! اگه فک میکنی که میای مهندس مکانیک شی یه آچار میدن دستت و میگن بیا برو سر سیلندر این ماشین رو تعمیر کن، باید بگم سخت در اشتباهی.

و مورد آخری که هست برای دختر خانم هاس که با این مواجه میشن که مکانیک برای مرد هاست و کار زن نیست و... که اصلا این طوری نیست و میتونن تو بخش طراحی قطعه و ساخت کار کنن.

مهندسی مکانیک یه رشته ی خیلی گسترده هست. به طوری که میشه گفت زمینه ای وجود نداره که مهندسی مکانیک رو نشه توش دخیل کرد.

در حالت کلی مکانیک رشته ای هست که طراحی و ساخت یه قطعه از  اول تا آخر از اوصول اون هست.

یعنی چی؟؟؟

یعنی این که تو میای از صفر یه صفحه میزاری جلوت و میگی من میخوام فلان قطعه رو طراحی کنم بعد میشینی طرحش رو میکشی. حالا به صورت دقیق و با محاسبات فراوان نیرو و اینا باید طراحیش کنی. بعد وارد نرم افزار های شبیه ساز میکنیش. قوانین فیزیکی رو روش اعمال میکنی میبینی تو محیط واقعی چه عکس العملی داره.

آخر سر میره واسه مرحله ی تولید (که تو این قسمت اصل کار شروع میشه).

 

خب ببین اگه فک میکنی میای مهندس مکانیک میشی میشینی پشت میز و آخر ماه هم ۱۰۰ تومن حقوق میری و میری عشق و حال باید بگم اینجا از این خبرا نیست!

اول از همه مکانیک بهشت ریاضیدان ها و فیزیکدان هاست. یعنی تو باید خیلی خوب به قوانین فیزیک مسلط باشی و بتونی روابط ریاضی رو بینشون بنویسی و در آخر مدل سازی ریاضی بکنی. مدل سازی هم یعنی این که یه قانون فیزیک رو به زبون ریاضی بنویسی.

دوم اینکه با این که مهندسی مکانیک یه رشته ی پیشرفته هست ولی کار توش اصلا راحت نیست و جو بسیار رقابتی داره. به استثنای اون عده ای که خودشون میان و کارآفرینی میکنن، بقیه ی مشاغل پر درآمد این رشته تو شرکت های بزرگ جهانی هستن که ورود بهشون کمی سخته.

این رشته حجم کار مشخصی نداره یعنی تو نمیدونی که این هفته که رو یه پروژه ی سنگین کار میکنی آیا هفته ی بعد میتونی استراحت کنی یا نه؟ چون امکان داره بررسی یه پالایشگاه رو بسپارن بهت و نتونی استراحت کنی.

مورد بعدی که هست اینه که این رشته الزامات آموزشی زیادی داره. یعنی تو باید دروسی مثل فیزیک، شیمی و ریاضی رو در حد عالی بلد باشی. اینا بهت تو فارغ التحصیلی خیلی کمک میکنن ولی امکان داره که مدرک کارشناسی برای کار کافی نباشه و مجبور به ادامه تحصیل باشی.

شروع ساخت کار واس خودتون هم کمی قراره اذیتت کنه. مثلا شروع برای ساخت یه شرکت نیاز به اقداماتی مثل: ثبت شرکت، گرفتن مجوز های لازم از اداره ی کار، پیدا کردن دفتر، جور کردن سرمایه ی اولیه از طریق وام و یا شرکت های سرمایه گذار و... رو داره. همچنین برای تولید محصول به ایده هم نیاز داری که باید شرایط جامعه رو بررسی کنی ببینی این ایدت شکست میخوره یا نه؟

مکانیک یه طیف بسار گسترده ای داره. از مهندسی هوافضا و مهندسی دریا بگیر تا نساجی، مهندسی خودرو و... که میتونه انتخاب گرایش رو کمی برات سخت کنه. ولی از این جهت خوبی که داره اینه که حتما یه زمینه رو با توجه به علاقت پیدا میکنی.

حداقل معدل برای اپلای باید بالای ۱۴ باشه.

 

خب اول بگیم که این رشته از حدود ۱۴۰ واحد درس تشکیل شده که تو باید این دروس رو تو هشت ترم یا بیشتر پاس کنی که میشه تقریبا ۴ سال.

مهندسی مکانیک تو حالت کلی از ۳ گرایش تشکیل میشه. که شامل گرایش جامدات، حرارت و سیالات، ساخت و تولید هست:

گرایشیه که کارش با اجسامی مثل سازه ها و بنا و دستگاه هاست که صرفا بعد جامداتی و ارتعاشی و اثر انواع نیرو های مختلف روی اون ها رو در نظر میگیرن. از جمله اثر مقاومت هوا و نیروی گرانش و اصطکاک و... که باید تو تمامی محاسبات لحاظ بشن.

شامل طراحی سیستم های انتقال انرژی و جرمی میشه که تو این گرایش هم از نظر سیالاتی و ترمودینامیکی و حرارتی باید ی دستگاه رو بررسی و طراحی کنی. و باید تاثیر حرارت و... رو روی اون سیستم لحاظ کنی.

همون طور که از اسمش معلومه یسری اصولی رو شامل میشه که برای ساخت محصول نیازه. یعنی باید سیر تولید محصول رو بلد باشی از قبیل جوشکاری، فرم دهی فلزات، ریخته گری و... .

این گرایش ها تو یه دروسی مشترک هستن که شامل ریاضی، فیزیک عمومی، شیمی، برنامه نویسی کامپیوتر، معادلات دیفرانسیل، استاتیک و دینامیک و... میشه. بعد از گذر از این دروس که تقریبا تا ترم ۵  رو شامل میشه تو سه ترم آخر انتخاب گرایش میکنی و دروس تخصصی گرایش خودتو میگذرونی (که تو این بخش علاقت به گرایشت باعث میشه مباحث به نظرت راحت تر از مباحث عمومی بیاد).

پس از گذروندن این مباحث و هشت نیمسال مدرک کارشناسیتو میگیری وفارغ التحصیل میشی. تو کارشناسی ارشد هم با توجه به گرایشی که انتخاب میکنی تو یکی از زمینه های گرایشت به صورت تخصصی ادامه میدی.

 

خب بریم وارد بشیم به مبحث درآمد.

اینجاس که همه چی به خودت بستگی داره. یعنی تو با توجه به روحیه ی کاری، شخصیت و انگیزت از ورود به مکانیک وارد یک حوزه ی کاری میشی. که میتونه شامل:

• استخدام یه شرکت معمولی باشه که معمولا با یه حقوق طبق قانون کار روبرو هستیم (۷ الی ۹ میلیون)، حالا کمی بیشتر یا کمتر.
• میشه مدیر یه سازمان یا شرکت بزرگی مثل ایران خودرو شد که مثلا میشه تقریبا حقوق ماهانه ۸۰ الی ۱۰۰ میلیون.
• در آخر هم شروع کار واسه خودته که از دوتای قبلی سخت تره مسلما ولی شیرین تر و با درآمد بیشتر. که بازم مونده به تو و روحیت.

 

تو بحث مهاجرت این رشته هم مثل بقیه ی رشته ها تو یه نقاطی مشترک هستن از قبیل این که:

• اول اینکه مدرکی که داری باید از یه دانشگاه معتبر مثل دانشگاه های شهر های بزرگ از قبیل تهران، تبریز، مشهد، اصفهان و... باشه. یعنی متاسفانه با هر مدرکی از هر دانشگاهی نمیشه مهاجرت کرد.
• دوم باید تو طول دوره ی تحصیلت تو دانشگاه معدل بالایی داشته باشی (۱۶ به بالا). بحث معدل خیلی مهمه تو این قضیه. مثلا کشور هایی مثل آمریکا و کانادا با معدل های بالای ۱۸ یا ۱۹ پذیرش میدن. برخی کشور های اروپایی هم مثل آلمان معدل های بالای ۱۶ رو برای پذیرش دارن.

سومین مورد مدرک تافل یا آیلتس که از موارد ضروری مهاجرت تحصیلی هست رو باید بگیری. که این رو باید در طول تحصیل همراه با دروس خودت جلو ببری.

مورد چهارم و آخر  ساخت یه رزومه ی قوی با مقاله های ISI و کار تو شرکت های بزرگ و معروف هست، که این مورد پس از تاثیر معدل حساب میشه. یعنی در شرایط یکسان با یه رقیب دیگه ی دانشگاهی که میخوای اپلای کنی میاد واین موارد رو بررسی میکنه. پس حواست به معدلت باشه.

از اون جایی که رشته ی مهندسی مکانیک یه رشته با نوآوری هست کشور های زیادی برای اپلای وجود داری که بهتره از کشور های پیشرفته تو حوزه ی نوآوری باشه؛ مثل کشور های جهان اول.

 

برای قبولی تو رشته ی مهندسی مکانیک تو دانشگاه های تهران که اکثرشون دانشگاه های تاپی هستن به رتبه ی حدودی زیر ۲۰۰۰ نیاز داری. که بستگی داره به دانشگاهی که میخوای.

برای دانشگاه های بزرگ دیگه از جمله دانشگاه های مشهد، تبریز، اصفهان و... رتبه ی حدودی ۵۰۰۰ نیازه.