پونه قربانی

هدفم از همون اول پزشکی بود و با تلاش مداوم تونستم به نتیجه برسم و یه صفر از رتبه کنکورم کم کنم.🫠

در مدرسه عادی درس خوندم و اینکه سمپادی نبودم، اولاش برام استرس‌زا بود. ولی بعدش متوجه شدم که همه چیز به خودم و پشتکارم تو این مسیر بستگی داره.

سال اول به دلیل بی برنامگی و برخورد احساساتی با کنکور، نتونستم روحیه خودم رو حفظ کنم و تمرکز خیلی برام سخت بود.💔

از سال دوم، تصمیم گرفتم که فقط به هدف متمرکز باشم و به حواشی توجه نکنم. از اول مهرماه شروع کردم و در هیچ کلاسی شرکت نمی‌کردم.

 بعضی وقتا به خصوص در اواخر، خیلی خسته میشدم و امیدم را از دست می‌دادم ولی تمرکز به هدف من رو برای ادامه مسیر مصمم تر می کرد.❤️