سعید بهزادی

من همیشه دوست داشتم پزشک بشم ولی خب شرایط و وضعیت زندگی ام جوری نبود که بتونم (مالی ، روحی )

دیگه تصمیم گرفتم رشته فنی رو انتخاب کنم یکی ازدوستای سال بالاتردبیرستانم به من گفت ریاضی فیزیکت خوبه بیا ریاضی ، منم تصمیم گرفتم رشته ریاضی رو انتخاب کنم . تابستون سال اول دبیرستان با یکی از آشنایان خیلی دور برخوردم که ازپزشکی و رشته تجربی برام گفت ومنم خوشم اومد و فک کردم میتونم ازپسش بر بیام واسه همین رشته تجربی رو انتخاب کردم.خیلی برام سخت گذشت از نداشتن کتاب کمک درسی و‌زندگی توی خوابگاه و مسیر های طولانی دوراز خانواده و.... تصمیم گرفتم که حتما موفق بشم دو تا کنکور دادم به کرات اشتباهاتی داشتم حتی توی کنکور دوم خیلی ازمطالب روحذف کردم ،عید ازدست دادم ، شروع خوبی نداشتم ، تازه گوشی خریده بودم ودوس داشتم زیاد استقاده کنم علاقه مند بودم ، ترازهام ۴ ماه ثابت بود هیچ تغییری نداشتم، سرکوفت های اطرافیان رو داشتم ، هیچ تفریحی نکردم ، روزهای آزمون قلم چی با موتور میرفتم و گاها این قدر هوا سردبود دستام یخ میزد و تا ۱۵ دقیقه ابتدای آزمون هیچ کاری نمیتونستم بکنم ولی با همه اینا شد و همیشه جمله ام اینه «تومیتونی موفق بشی اگه لحظه ای متوقف نشی »