مصاحبه با خانم هانیه پوررحیمی رتبه ۶۱۴ منطقه‌ یک تجربی کنکور1403😎

سلام هانیه پوررحیمی هستم متولد 83 و امسال سال سوم کنکورم بود منطقه یک بودم و یک سال هم جهشی خونده بودم که زودتر وارد دانشگاه بشم ولی یکم هم دیرتر شد. سال چهارم رو جهشی خوندم.

اواسط سال دهم بود که کرونا اومد و کلا همه چیز مجازی شد ولی من از همون اول خیلی خوب درس میخوندم، هم دهم و هم یازدهم.

برای همین وقتی وارد دوازدهم شدم دچار افسردگی شدم و کلا درس رو بیخیال شدم و این باعث شد که رتبه ی من 8500 بشه. اونم فقط به خاطر این بود که پایه ی قوی ای داشتم وگرنه من کلا برای کنکور نمیخوندم. دهم و یازدهم رو خوب خوندم فقط دوازدهم رو ول کردم.

بله من تقریبا 7 ساعت رو داشتم.

من توی مدرسه ی نمونه دولتی درس خوندم.

من کلا کلاس نمی‌رفتم و با کلاس رفتن مشکل داشتم. امسال هم فقط کلاس نکته و تست رفتم که اون رو هام همه رو شرکت نکردم. خودم خود خوان میخوندم.

من قلمچی شرکت میکردم و تراز هام تقریبا تا 6500 میومد ولی اواسط آذر بود فکر می‌کنم که استرسم زیاد شد، با یه تیم دیگه کار میکردم و مشاورم خیلی بهم فشار میاورد، خیلی بیش از حد بهم فشار میاورد و من زده شدم. طوری که من حتی سال بعدش هم نتونستم بخونم. این باعث شد که امسال، سال سوم کنکورم باشه.

راستش خواهر برادرم هر دوتاشون بیمارستان که کار میکردن، هردوتاشون پیراپزشکی میخوندن. دیدم اصلا علاقه ندارم رشته ی اون هارو بخونم، چیزی که دوست داشتم پزشکی و دندون بود و واقعا دلم نمیومد برم پرستاری بخونم و این باعث شد یک سال دیگه هم بمونم.

سال دوم سردرگم بودم و اشتباهات سال قبلم رو تکرار میکردم و کلا آدم کمالگرایی بودم و میخواستم همه چیز عالی و ایده آل باشه تا شروع کنم، شروع نمیکردم که ببینم چی نیازه که انجامش بدم. میخواستم همه چیز تکمیل بشه بعد شروع کنم. این عقب انداختن ها باعث شد من یک سال‌ دیگه رو هم از دست بدم.

از یه جا به بعد دیگه اصلا نخوندم و کتاب هام خاک خورده بودن. کنکور تیر رو شرکت کردم فقط، دی ماه رو شرکت نکردم. رفتم سر جلسه کنکور و جدول ضرب رو هم حتی یادم رفته بود.

هم افسردگی داشتم و هم نمیتونستم شروع کنم و اینکه حالم بد بود نمیتونستم درس بخونم. توی چرخه ای گیر کرده بودم که نمیتونستم در بیام. 

سال دوم 15800 شد.

کلا نا امید شده بودم طوری که خانواده م هنوز هم نمیدونن سال قبل چه رتبه ای آورده بودم. و بعد شروع کردم که بخونم چون چاره ی دیگه ای نداشتم. 

نه نگفتن. چون می‌دونستن که میتونم بهتر از اون رو به دست بیارم. من اصلا اون 2 سال رو تلاش نکرده بودم برای کنکور و خانواده‌م اطمینان داشتن که من اگه تلاش کنم بهتر از این هارو میتونم به دست بیارم.

شرایط خیلی بدی بود. اینکه خانواده ام نا امید شده بودن و من میدیدم، و خودم بیشتر از اونا از خودم نا امید شده بودم و میگفتم تا چه حد و تا کجا میخوای ادامه بدی؟ اگه امسال نخونی سال بعد دوباره تو همین وضعیتی. زمانی که رتبه ها اومدن حالم خیلی بد بود و دیگه دوست نداشتم اون لحظه رو دوباره تجربه کنم و سرم خورد به سنگ.

من پارسال اواسط مرداد بود شروع کردم، تقریبا 2 هفته خودم خوندم و بعد از تیم شما مشاوره گرفتم و به صورت مستمر خوندم. 

سال های قبل بیشتر به جزئیات توجه میکردم و اصل کاری رو فراموش کرده بودم. میزم اینطور باشه، دفتر برنامه ریزی بگیرم، فلان چیز جور باشه.

پارسال حتی میزم رو هم انداختم دور، خانواده ام میگفتن باشه پشت کنکور میخوای بمونی چرا میزت رو میندازی دور، یه میز گرد دکوری تو خونمون بود از اون استفاده کردم و کلا درس خوندم.

چون یه تغییر اساسی به وجود آوردم و کمالگرایی رو از خودم دور کردم. اگه میخواستم شروع کنم مثلا از ساعت 4 اگه میشد 4 و 1 دقیقه نمیتونستم شروع کنم و صبر میکردم تا 4 و 30 دقیقه بشه، همچین آدمی بودم. و همیشه دنبال این بودم که تقصیر هارو گردن کسی بندازم و بگم تقصیر تو بود که من نتونستم درس بخونم و امسال میدونستم که خودم مسئول زندگی خودم هستم و همین ها باعث شد من امسال نتیجه ی خوبی بگیرم.

بله آزمون قلمچی شرکت میکردم. 

با بودجه بندی قلمچی بیشتر پیش میرفتیم ولی چون بودجه‌ش برای آزمون اردیبهشت سنگین شده بود بعضی اوقات نمیرسیدم، در کل تراز بالایی هم نداشتم ولی خیلی اهمیت نمی‌دادم چون بعضی از مباحث رو حذف کردم، نرسیدم بخونم، اواخر بهمن بود آزمون زیست آرمان هم ثبت نام کردم و این خیلی بهم کمک کرد توی زیست. توی دوران جمع بندی هم آزمون های سنجش هم میدادم.

من توی تحلیل آزمون خیلی سخت گیر بودم و دونه دونه سوالات رو بررسی میکردم. یه روشی هم داشتم که توی فیزیک و شیمی سوالای خوب رو می‌نوشتم توی یه دفتر و برای مرور ازشون استفاده می‌کردم ولی خب زمان زیادی ازم می‌گرفت.

سال دوم شرکت نکردم ولی امسال از دی ماه کلاس نکته و تست آقای آرین حیدری شرکت کردم و کل جلسات رو هم شرکت نکردم فقط یه سری از جلسات رو دیدم داشتم و فقط میخواستم تست زدن رو یاد بگیرم و تقویت کنم. 

نظرات متفاوت هستش و دوستان که بیشتر صحبت میکردن آقای معین کرمی رو پیشنهاد میدادن ولی برای من اوکی بود. یه سری چیز ها از ریاضی هست که نیاز نیست اصلا حل کنی و اگه بلد باشی اوکی هست، به من خیلی کمک کرد.

اوایل 7,8 ساعت میخوندم بعد ها 8 تا 10 ساعت میخوندم خیلی کم پیش میومد که 11 ساعت هم بشه. تایم مطالعه ی خیلی بالایی هم نداشتم.

چون من تلاش نکرده بودم سال های قبل، اون تازگی رو برام داشت چون نخونده بودم، انگار امسال سال اولم بود من اینجوری حس میکردم. دوستام رو از دست دادم اونا رفتن دانشگاه ولی در کل خودم رو با کسی مقایسه نمیکردم که اونا تموم کردن من هنوز نرفتم.

بله به نظر من دوستها قراره توی یه مرحله ای کمکت کنن ممکنه توی مرحله ی بعدی زندگیت اصلا نقشی نداشته باشن. من اینطوری بهش نگاه میکنم.

من اواسط مرداد شروع کردم و تا مهر سعی میکردم تایم مطالعه‌‌ام رو فیکس کنم و تقریبا از مهر شروع کردم یکم برای عمومی ها وقت بذارم ولی به نظرم باید از همون اول خونده بشه عمومی ها.

امسال هم از شانس من یه اتفاق بدی افتاد و پسرخاله‌م رو از دست دادم تو دوران نهایی و واقعا شرایط خیلی بدی داشتم، اگر در طی سال وقت نمیذاشتم قطعا خراب میکردم امتحانات رو.

بله برای کنکور اردیبهشت ماه.

بله.

من امسال همه ی نمراتم رو ترمیم زدم،

دینی 19/75

فارسی 19/25

زبان 19/5

عربی 20

فیزیک 20

ریاضی 20

زیست 19/25

شیمی 19/75

هویت 19/75

سلامت 19/5 

برای اختصاصی ها که چون برای کنکور میخوندم، راحت تر بودم به نسبت ولی توی فرجه ی خودشون هم کامل کتاب رو بررسی میکردم و نمونه سوال خیلی حل میکردم، نمونه سوال های سال های اخیر.

عمومی ها رو هم از مهر ماه شروع کرده بودم مخصوصا ادبیات و عربی، دینی رو هم از بهمن ماه تقریبا شروع کردم، زبان رو وقت نذاشته بودم فقط توی فرجه ی خودش خوندم.

از کنکور اردیبهشت به بعد کلا برای نهایی ها خیلی وقت میذاشتم و توی فرجه ی نهایی ها فقط میتونستم برای امتحانات بخونم، تست نمیتونستم بزنم، و واقعا تو اون مدت تایم مطالعه ی خیلی بالایی داشتم. گاهی اوقات 12 ساعت میشد که برای نهایی میخوندم، کلا زیاد زحمت کشیدم برای نهایی ها.

نمونه سوال خیلی باید حل بشه و برای نهایی ها کتاب فرمول 20 رو من استفاده می‌کردم.

نمونه سوالات سنجش

ماز

سوالات سال های قبل  

راستش توی اردیبهشت ماه پایین ترین درصدم برای شیمی بود 29 درصد زده بودم، توی اون فرجه شروع کردم سوالات سخت رو کار می‌کردم تا به حد بالاتری برسونمش، چون شیمی در سال های اخیر خیلی سخت تر شده. نقطه قوت من فیزیک بود که باعث می‌شد تایم کمتری براش بذارم و بقیه تایم رو بذارم برای زیست یا ریاضی که نقطه ضعفم بود.

در کل سعی می‌کردم نقطه قوت و ضعف خودم رو بشناسم و متناسب با هرکدوم براشون وقت بذارم.

مشاورم خانم نیکو جلیلی بودن.

به نظرم اولین شانسی که امسال داشتم آشنایی با خانم نیکو جلیلی بود.هیچکس رو من نمیشناختم و خودشون پیشنهاد دادن که من با خانم جلیلی بردارم چون من با کسی آشنا نبودم.

توی تماس هامون اوایل صحبت میکردیم میگفتن ترکی راحتی حرف بزن و ارتباطمون خیلی صمیمی تر شد باهم و در کل خیلی مهربون بودن، من یه مقدار با سخت گیری مشکل دارم. یکم تند باهام حرف بزنن ممکنه لج کنم و نخونم، ولی ایشون خیلی خوب منو شناختن و با ملایمت صحبت میکردن.

روزهایی که برام سخت می‌گذشت ایشون بودن که به حرفام گوش میدادن، آرومم میکردن و توی سال کنکور آدم واقعا به یه حامی نیاز داره که ایشون نقش خیلی مهمی امسال برای من داشتن.

 مردم نمیگن فلانی فلان مشکل رو داشت که نتونست برای کنکورش بخونه و موفق بشه، همه فقط نتیجه رو میبینن. من با تمام شرایط سختی که گاهی اوقات برام پیش اومد و کلا سال پرحاشیه ای بود برام، با همه ی این اتفاقات خوندم و دیدم هیچ بهونه ای نمیتونم بیارم و اگه واقعا هدفتون یه رشته ی تاپ و دانشگاه خوبه بخونید و بهونه نیارید.