زهرا پاکزادی

سلام! من زهرام.

اولین نسل ۶۳۳، اولین کنکور نظام جدید اولین آسونترین کنکور اخیر و اولین سخت‌ترین کنکور شیمی.

از یه شهر که شاید نداشتن یه مدرسه سمپاد ساده، یکی از مانع های بزرگ بچه های کوچیک بوده و هست؛ اما اگه از این اتفاقا یه چیزو خوب یادگرفته باشم، اینه که هرچقدر موقعیت ها بخوان سخت باشن، من باید سخت تر باشم، اگر که به چیز های خوب باور دارم.

از اون موقع به بعد همیشه یه دانش آموز خوب بودم ولی از یه جایب متوجه‌ شدم باید یه داوطلب خوب هم باشم ولی خب چون مشاور نداشتم و مشاوره های نادرست اطرفیان هم بی تاثیر نبود، نتیجه شد یه تاخیر قابل توجه در شروع مسیر کنکور و یه پشت کنکور با اختلاف کم از سطح قبولی. اما خب، کیه که بخواد منو از چیزی که میخوام باز نگه داره؟ (بجز من) 

پس یاعلی گفتم با همه سختی هاش و تلاش کردم این دفعه با فاکتور و در گرفتن از اشتباهاتم، و تونستم. 

اما همیشه به یادم میمونه یه دوست که باورت داشته باشه و بهت کمک کنه و راه های درست و نادرست و بهت بگه چقدر میتونه کمک کننده باشه🌱

تا سن ۱۰ سالگی یه دانش اموز معمولی بودم ولی از یه لحظه ای به بعد تغییر رو پذیرفتم و دیدم که چقدر چیزی که دوست داشتم باشم، در من بوده و نمیدونستم! و شدم اون دانش آموزی که معیار سختی و آسونی آزموناست :》

همین باعث شد هیچ وقت به خودم و توانایی هام شک کنم حتی به آرزو هام و به تلاش و پشتکار باور داشتم.